Maarten van Norden overleden

Op zondag 8 september bereikte ons het verdrietige bericht dat Maarten van Norden, componist en ex-bestuurslid van Nieuw Geneco is overleden.

Wat zullen we onze lieve Maarten missen. Hij was voor ons niet alleen een eigenzinnig componist, bevlogen musicus en scherp denker, maar ook een vurige, wijze en zeer betrokken collega in het bestuur van Nieuw Geneco. Componerend Nederland heeft veel aan zijn grote inzet, wijsheid en geïnspireerde pen te danken. Maar voor ons en vele anderen was hij ook een dierbare vriend en liefdevol mens. Onze oprechte deelneming aan zijn familie. Vaarwel Maarten!

In memoriam Maarten van Norden

Door Martijn Padding

Eind jaren tachtig kreeg ik een opdracht om een compositie te schrijven voor Orkest de Volharding. Dat was in de bloeitijd van de Nederlandse ensemblecultuur waarin ieder ensemble een heel eigen signatuur en opvatting had, zeker de Volharding. Bij die club moest je stevig in je schoenen staan en een goed verhaal hebben. Daar leerde ik Maarten van Norden kennen die toen een van de jongste ensemble musici was en deel uitmaakte van de no nonsense scheurende saxgroep van de Volharding. Maarten was direct geïnteresseerd en behulpzaam in het verbeteren van mijn partijen voor de saxen en heel open en vriendelijk in het contact. In die tijd besloot hij ook om compositie te gaan studeren bij Louis Andriessen aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag samen met o.a. Calliope Tsoupaki, SintaWullur, Micha Hamel en ondergetekende.

De treinreizen met elkaar naar Den Haag waren onvergetelijk. Maarten sprak net iets trager dan de meeste anderen, een beetje vaderlijk, altijd licht ironisch en vaak met een glimlach waardoor hij in ieder geval op mij een wijze en rustige indruk maakte. Dat dat rustige ten dele schijn was bleek uit zijn totaal opgewonden en ruige fysieke soli op zijn tenor bij dat andere orkest waar hij zo ontzettend veel leerde, het Willem Breuker Kollektief waarmee hij jaren de wereld rondtoerde. Na de gecomponeerde muziek bij de Volharding en het ongelimiteerd improviseren bij Breuker (en tevens bij Willem van Manen’s Contraband) ontwikkelde Maarten een eigen muzikale taal waarmee hij zich door zijn liefde voor Funk duidelijk onderscheidde van de esthetiek van zijn leermeesters. Hij richtte de band Future Shock op, een jazz-rock formatie waarin hij tot bloei kwam als tenorist en ongegeneerd keiharde swingende grooves componeerde maar wel vanuit het denkraam van wat hij leerde als klassiek componist. Future Shock maakte verschillende cd’s en had veel succes. Daarna speelde hij met veel plezier weer een tijd bij Willem Breuker.

Hoewel hij zich al een beetje aan de oude kant vond toen hij zich inschreef voor het conservatorium in Den Haag, is hij lang blijven studeren. Na Den Haag ging hij naar de prestigieuze Yale University en studeerde hij bij Jacob Druckman en Allen Forte. Vooral de theorievorming van Forte beïnvloedde Maarten sterk. Als een alchemist zocht hij naar de juiste formule voor de mooiste noten en juist de combinatie van het omarmen van het academische maar tegelijkertijd ook het improvisatoire en handelen vanuit impuls maakt zijn werk heel eigen.

Zijn studie Contemporary Music through non Western techniques aan het Amsterdams Conservatorium benadrukt Maarten’s open blik en zijn interesse in de veelzijdigheid van muzikale talen en het vermogen om verschillende invloeden samen te brengen. Zijn werk werd met veel succes uitgevoerd door Nederlandse en internationale top ensembles en was te horen op vele grote podia. Maarten had een groot sociaal hart en nam zijn verantwoordelijkheid voor het muziekleven via talrijke bestuursfuncties waaronder die binnen het bestuur van het Nieuw Geneco.

Als componist een vrije geest en een authentieke cross-over componist avant la lettre. Als mens collegiaal, charmant, geestig en warm.

Foto: Tom Beetz